Sint Nicolaas zat aan z'n baard te
pulken, terwijl hij de correspondentie van die ochtend doornam. Er
was een brief bij van een klein meisje uit Bunnik, Holland, dat vroeg
of het waar was dat je Sinterklaas aan z'n baard mocht trekken, voor
echtheidscontrole. Zoveel hulpsinten waren anders niet van echt te
onderscheiden. Een jongetje uit Doorn schreef dat zijn vader een
paarse pantoffel had gevonden bij het schoon maken van de dakgoot, en
of een van de Pieten er een kwijt was. En een ander jongetje, uit
Driebergen-Rijsenburg, schreef dat ze paardenvijgen hadden gevonden
op de trap, en of Sint Nicolaas voortaan buitenom wilde komen.
Actieve buurt daar, mompelde Sint.
En dan was er nog die brief van een
groep wijze ouders, zich noemende ANTI-SNOEP LOBBY. Snoep was
kindervergiftiging, schreven ze, vanwege het hoge suikergehalte. Dat
was wetenschappelijk aangetoond. Ook suikervervangers waren vaak
schadelijk, zoals saccharine. Zelfs de zg groene winkels gingen niet
vrijuit. Waarom, in 's Heren naam, liet de Sint zich nog steeds
heilig noemen, als toch sinds jaar en dag, in zijn naam en onder zijn
beeltenis, kinderen vergif kregen? Ze werden sloom en sjachrijnig van
suiker, dat was toch algemeen bekend? Moest, na asbest en tabak, ook
het gevaar van suiker eerst nog weer eens blijken uit nóg meer
onderzoek?!
En die actie 'snoep met mate', zoals
een oecumenische Sinterklaasvereniging uit Maarn (wat was er toch
gaande in dat Heuvelruggebied?!) dit jaar aangespannen had, was
uiteraard zinloos, zolang Sint zijn Pieten letterlijk met snoep liet
SMIJTEN!
Nee, alleen veilige versnapering kon er
mee door voor deze activisten, en de groep zou dit jaar een grote
actie houden. 'Wij zijn heus geen zuurpruimen of misbaksels',
schreven ze nog. Dat laatste kon Sint vaststellen aan de hand van een
bijgesloten kleurenfoto van de actiegroep. Fleurige jonge moeders met
onbespoten appelwangen waren erop te zien, en sportieve vaders in
strakke, goed gewassen spijkerbroeken.
Hun eisen: op alle snoep in de vorm
van Sinten en Pieten, moest komen te staan:
'Brengt de gezondheid ernstige schade
toe' en, 'Snoepen kan dodelijk zijn'.
Sint Nicolaas zuchtte. Weer van die
goedwillende jongeren, die niet wisten dat hij zelf zich al jarenlang
verzette tegen suikerhoudende snoep! Zijn eigen post werd immers
hardnekkig door binnenlandse veiligheidsdiensten tegengehouden, die
werden aangestuurd door de internationale suiermaffia! Neem nou Zijn
eigen protesten tegen het straffeloos gebruiken van Zijn naam en
beeltenis in al die foute snoepwinkels. Hij had zelfs al meerdere
malen geprobeerd de zaak bij het Europese hof in Straatsburg
aanhangig te maken. Maar nergens nooit gehoor gekregen. 'Hier!'
Mompelend viste hij de brief uit een hangmap, met het logo van het
Hof en las zichzelf voor:
'Uwe doorbakken doorluchtigheid,
Aangezien u officieel niet bestaat, en
wij ook al lang niet meer aan u geloven, is uw klacht over het
ongeoorloofd gebruik van uw naam en beeltenis door ons niet
ontvankelijk verklaard.'
Ongeloof als bron van alle kwaad,
zuchtte de meervoudig-bejaarde. Er werd geklopt..
Het was Piet de Opper-hermafrodiet, die
een stapel flyers bracht.
'Zzo ggoed, Sjinterklaas?' vroeg hij,
met die dikke tongval, als van teveel alcohol, die Pieten nu eenmaal
eigen is. De zwaar bedrukte velletjes papier bevatten, in
pseudo-chocoladeletters, teksten als: "HOEDT U VOOR DE
SUIKERSINT. HIJ HOUDT NIET HEUS NIET VAN HET KIND"
en
SNOEP VERSTANDIG, EET EEN APPELSIENTJE.
Sinterklaas was het er helemaal mee
eens. Bedoeling was de pamfletten vanuit de stoomboot over de kade te
laten wapperen, zodra Sint in Wijk bij Duurstede, Holland, af zou
meren. Kijken of het dit keer lukte. Bij eerdere pogingen waren ze
door de Lek gespoeld vóór ook maar iemand ze gelezen had. Gelukkig
waren ze van oplosbaar papier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten